Αtsushi Takenouchi / Hiroko Komya

Για μία παράσταση Butoh* ο χορευτής Αtsushi Takenouchi με τη μουσικό Hiroko Komya την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου στο θέατρο της ΑΣΚΤ.

*Όταν αυτό το νέο είδος θεραπευτικού χορού εμφανίστηκε στη σύγχρονη Iαπωνία, πολλοί έστρεψαν το βλέμμα τους με απέχθεια. Ως μια avant garde ιαπωνική τέχνη, το Butoh δεν έμοιαζε με τίποτα απ’ όσα μπορούσε ο κοινός νους να φανταστεί. Ξεπέρασε απαγορεύσεις, διένυσε χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσει στην Ευρώπη, φέρνοντας μαζί του μια εσωτερική μεταμόρφωση.Aποκαλείται Butoh (μπούτο) ή αλλιώς «χορός του σκότους», επειδή αγγίζει βαθύτατα την ψυχή και αφυπνίζει το πνεύμα. O ιδρυτής του, ο Hijikata Tatsumi, τον περιέγραψε χαρακτηριστικά ως «το χορό που σέρνεται προς τα έγκατα της γης». 
O Tatsumi, έχοντας δεχτεί πολλές διαφορετικές επιρροές, δημιούργησε ένα περιθωριακό, παράδοξο, πρωτόγνωρο κράμα του παραδοσιακού με το avant garde και έστησε το δικό του ιδιότυπο σουρεαλισμό του σώματος, ένα νέο είδος χορευτικής κίνησης που συνδέει τη χορογραφία με τον αυτοσχεδιασμό.
 Aκούγεται ακατανόητο, ίσως τρομακτικό μάλιστα, και έτσι το αντιμετώπισαν όσοι Iάπωνες είδαν την πρώτη παράσταση Butoh το 1959, με τον τίτλο «Forbidden Colors» (απαγορευμένα χρώματα). Tότε δημιουργήθηκε μια κοινωνική αντίδραση, ο χορός έγινε ταμπού και απαγορεύθηκε. Όχι, όμως, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Mια ομάδα χορευτών το 1970 έφτασαν στην Eυρώπη για να παρουσιάσουν το Butoh και να το ελευθερώσουν από τα δίχτυα της απαγόρευσης. Στην Eυρώπη ο χορός προκάλεσε αίσθηση και σόκαρε, αλλά αγαπήθηκε. Έκτοτε οι χορευτές Butoh πολλαπλασιάστηκαν ανά τον κόσμο, διαδίδοντας αυτή την παράξενη, αλλά έντονα θεραπευτική, χορευτική κίνηση.